Dit betekent de komst van Web3 voor het internet

Als je ziet hoe jij en ik tegenwoordig overal verbonden zijn, zou je bijna vergeten dat het internet eigenlijk pas 1 generatie oud is. De meesten van ons weten nog hoe de wereld eruit zag voordat we in paniek raakten als we onze telefoon even niet bij ons hebben. Maar voor nostalgie is geen plaats in de online wereld. We moeten vooruit. En die vooruitgang is ook iets om te willen. Er is steeds meer te doen rondom privacy, data & toegankelijkheid. Met de opkomst van Web3 laten we de nodige groeistuipen achter ons en gaan we richting een meer volwassen internet.

Voordat we als worldwide community een pagina omslaan, is het handig om te snappen wat er allemaal op die pagina is gebeurd. Tijdens web 1.0 bestond een website uit statische teksten en afbeeldingen. Om een pagina volledig te laden moest je ongeveer een halve dag vrij nemen.

Het omslagpunt kwam begin 2004. Hyves werd voor velen het symbool voor die overgang naar wat ik gemakshalve even de puberversie van het internet noem. Of Facebook als je in de rest van de wereld woonde. Van read only werd de online wereld een plek om te creëren, te delen, te spelen en te communiceren (web 2.0).

Met de toename van de snelheid en mogelijkheden kwamen de bedrijven. Met de bedrijven kwam het geld. Met het geld kwamen enorme teams juridische adviseurs. Door een combinatie van factoren werd (persoonlijke) data de nieuwe currency. En waar staan we nu? Gechargeerd samengevat: alles is fantastisch en niemand is blij.

Onze online omgeving wordt gedomineerd door een handvol techbedrijven die baanbrekende en onmisbare toepassingen mogelijk maken, maar tegelijkertijd worstelen met de dunne scheidslijn tussen techniek en ethiek. Met de toename van invloed van grote partijen staat het open karakter dat de bedenkers van het internet voor ogen hadden steeds meer onder druk. En hoeveel we ook van de techreuzen en hun diensten houden: dat is een probleem.

Tot op zekere hoogte is het allemaal begrijpelijk. Als we het vertalen naar een mensenleven is het moderne internet een jaar of 21. En wat weet je nou allemaal op je 21e? Hoeveel verantwoordelijkheid kun je aan? Als het goed is, weet je in ieder geval dat de weg voor je veel langer is dan de route die je tot nu toe hebt afgelegd. En dat het tijd is om jezelf op een intelligente en verantwoordelijke manier opnieuw uit te vinden.

Vanaf je 21e creëer je als het goed is een betere versie van jezelf. Onder meer door jezelf los te maken van ouders, scholen en andere machtsblokken die tot dan toe de regels bepaalden. De digitale transitie naar Web3 heeft exact hetzelfde thema. Van read only (web 1.0) en read & write (web 2.0) gaan we naar read, write & own.

Om gebruik te kunnen maken van de diensten die ons leven eenvoudiger, leuker, completer en rijker maken, moeten we nu overal data en persoonlijke gegevens achterlaten. In Web3 verschuift de regie over jouw persoonlijke data van de grote technologiebedrijven naar internetgebruikers zoals jij en ik. Dit wordt mogelijk gemaakt door de verdere ontwikkeling van bestaande blockchaintechnologie, bekend van o.a. cryptotokens en NFT’s.

De technische details en uitdagingen zal ik je besparen, maar waar het op neerkomt is dat ethiek uiteindelijk niet langer een vraagstuk is wat we als gebruikers bij de grote techbedrijven neerleggen. Omdat ze er niet langer over gaan. Web3 gaat over de regie terugpakken en baas zijn over je eigen gegevens en data. Jij beheert je profiel, gegevens en data en bepaalt zelf wat je deelt en met wie.

De ontwikkelingen gaan dusdanig snel dat er onder enthousiastelingen en critici inmiddels een soort consensus bestaat dat Web3 er gaat komen. De vraag beantwoorden hoe het eruit gaat zien, is alsof je in 1999 Videoland had gevraagd hoe hun videodienst er in 2022 uit zou zien. Web3 wordt in ieder geval geen eenvoudige software-update.

Er moet nog veel water door de koelinstallaties van de grote datacenters voordat we dit werkend hebben. Toch zijn de eerste rimpelingen al zichtbaar. Met de opkomst van owned media in de vorm van niche- en contentplatformen werpt Web3 vast een schaduw vooruit.

Het antwoord op die vraag is betrekkelijk simpel: bestaande technieken gebruiken waarvoor ze bedoeld zijn en tegelijkertijd vast zoveel mogelijk terugpakken wat van jou is. De eerste trendbreuk is dat steeds meer organisaties hun socialmedia-kanalen kritisch bekijken. Steeds meer organisaties trekken de conclusie dat die kanalen zinvol zijn, maar tegelijkertijd niet ideaal. Ze zoeken meer grip en invloed op hun content en interacties dan de socials kunnen bieden.

Steeds meer merken en organisaties starten om die reden bijvoorbeeld een eigen contentplatform of community met owned media als nieuwe, aanvullende ontmoetingsplek om in gesprek te gaan met hun publiek en te verbinden door te luisteren.

Het antwoord op de vraag hoe de toekomst van het internet eruitziet is dus tweeledig. Op korte termijn zien we dat organisaties zich minder afhankelijk gaan maken van de techreuzen, en met owned media de controle op hun content (en data) terugpakken. Op langere termijn gaan we naar een wereld waarin alle macht standaard verschuift naar eindgebruikers en contentmakers.

Het internet zoals we het nu kennen zal uiteindelijk net zo gedateerd zijn als je Hyves-profiel. What a time to be alive.